wtorek, 27 sierpnia 2013

Prolog

  Czy wy też kiedykolwiek mieliście wrażenie, że nic nie dzieje się bez przyczyny? Bo ja tak. Bo co by się stało, gdybym ich nie poznała? Gdybym nie była taka jaka byłam? Moje życie wydawało sie wszystkim piękne ale jak go nienawidziałam. Czułam się taka pusta i zagubiona. Nikt mi nie pomagał, nikt nie chciał sie ze mną zaprzyjaźnić. Myśleli że skoro mam bogatych rodziców to jestem wredna i nieczuła. Ale ja taka nie byłam. Zawsze byłam z tego powodu smutna. Nie chciałam wiele. Pragnęłam tylko miłości, przyjaźni i tego by któś sie mną opiekował. Ale z czasem, gdy wszystko stawało się lepsze, musiałam to zepuć. Musiałam stoczyć się na dno by zobaczyć co tracę. To ja - Laura Marano - i to jest moja historia.

2 komentarze:

  1. Super! Już czekam na rozdział pierwszy ;) i dobrze, że nie dajesz tych "ostrych dodatków". Mi też to nie przeszkadza, ale jest momentami dość niesmaczne xD
    ~Kasia<3

    OdpowiedzUsuń
  2. Ja również nie mogę się doczekać pierwszego rozdziału :) Zapraszam też do mnie: http://rossyandlau.blogspot.com/

    OdpowiedzUsuń